In de VS zijn ze helemaal gek op de herfst (fall, niet autumn). Pompoen, halloween, thanksgiving, de mooie kleuren van de bomen. Ik geloof dat ik een beetje ben aangestoken door het enthousiasme daar! Of misschien komt het doordat de herfst dit jaar zo zacht is, met veel zon. Ik geniet er in ieder geval volop van.
Een vriendin van mijn nieuwe studie heeft een poëziealbum, dat ze nog steeds bijhoudt. Het heeft een tijdje (een half jaar… sorry!) in de kast gelegen voor ik wist wat ik erin wou zetten, maar gisteravond kwam het er eindelijk van. Tijl had voor het eerst DND en zat met zijn groep in de huiskamer, ondertussen zat ik lekker te knutselen op de studeerkamer. Eerst leek het me niet handig om thuis te zijn terwijl er continu gepraat wordt in de huiskamer, maar eigenlijk was het juist heel fijn, want daardoor kon ik eens niet mijn gebruikelijke dingen doen (lezen, bijv.) en kwam ik uit bij knutselen. Ik besloot een soort mini-collage in het poëziealbum te maken, inclusief wat uitspraken die ik leuk/mooi vind. Het moet natuurlijk wel een beetje cliché blijven ;) nu ben ik helemaal geïnspireerd om meer te gaan knutselen, ik heb vandaag ook al een aantal leuke DIY’s uitgezocht. Mocht ik ze ook daadwerkelijk uitvoeren dan is er een kans dat ze hier nog voorbijkomen.
Ik hou heel veel van dagen waar ik de deur niet uit hoef en lekker kan studeren. Dit was afgelopen zaterdag. Ik weet niet of jullie dat herkennen maar ik kan hier zo blij van worden: thee (uit mijn favo mok, van de vegan bakery in Bloomington), broodjes met brie uit de oven, pennen en markeerstiften erbij en studeren maar. Het allerliefst werk ik de hele dag aan hetzelfde vak, dan kom ik in zo’n fijne werkflow. En dat dan onderbreken met, bijvoorbeeld, zelf pepernoten bakken. Die je dan daarna bij de thee kan opeten.
Tijl en ik hebben deze zomer allebei een postcrossing profiel aangemaakt. Nu sturen we dus kaarten naar mensen over de hele wereld, en vinden we in de brievenbus kaarten uit Turkije, de Filipijnen en Rusland. Het is altijd grappig om te proberen aan de kaart te zien voor wie hij is. Deze twee zijn trouwens niet voor ons maar van ons. Veel mensen vragen om kaarten met typische dingen van je land/stad/omgeving. We hebben niet echt van die ‘groetjes uit…’ kaarten, maar proberen toch altijd iets leuks te vinden in onze stapel.
Nu ik terug ben uit de VS heb ik het wandelen weer opgepakt. Met Janneke en Suus spreek ik vaak ’s ochtends af om een wandeling door de bossen in de omgeving te maken. Dat is zo’n heerlijk begin van de dag! Zelfs als het een beetje regent is het nog lekker, mits je op tijd thuis bent om nog even droge kleren aan te kunnen trekken voor je naar college moet. Ik heb altijd het idee dat ik me na zo’n wandeling de rest van de dag supergoed kan concentreren. Het bos is prachtig op dit moment, en stiekem is het helemaal nog niet zo koud.
Hoewel ik Bloomington nog steeds mis ben ik ook blij om weer gewoon thuis te zijn, in ons eigen fijne huisje. Een van onze buren zei al tegen Tijl toen ik nog weg was: ‘gelukkig hebben jullie katten samen, dan weet je zeker dat ze nog terugkomt, ze mist ze zo’. Ik hoop echt dat het er ooit nog van komt om voor een wat langere tijd in Amerika te gaan studeren/werken. Liefst in Bloomington of Californië, maar stiekem zou ik volgens mij op veel plaatsen gelukkig kunnen zijn. En het is een stuk makkelijker voor katten dan voor mensen om het land in te mogen. Dat heb ik dus echt al uitgezocht, ja.
Mijn eigen keuken heb ik ook wel gemist, nu ik weer terug ben sta ik heel veel in de keuken. Ik kreeg via postcrossing een kaart van een Franse chefkok met daarop haar favoriete recept voor koekjes. Ze waren inderdaad heerlijk (extra lekker omdat het recept in het Frans was en ik maar een woord hoefde op te zoeken). Ik heb haar mijn favoriete brownierecept teruggestuurd, ik ben benieuwd wat ze ervan vindt. De pizza op de foto maakte ik met allerlei restjes die we nog in huis hadden. We eten vrij vaak zelfgemaakte pizza, maar dit was de eerste keer dat ik de moeite had genomen om pizza from scratch te maken voor mezelf. Meestal eet ik in mijn eentje liever iets makkelijks en doe ik niet zoveel moeite.
Fijn lezen 