Ik ga een minor doen! Vandaag begon ik aan mijn master natuurkunde (theoretical high energy physics), en daarnaast / in de keuzeruimte die ik heb ben ik van plan om een minor taalwetenschap te doen. Niet echt een alledaagse combi, en ik moet het ook nog allemaal overleggen met de studiecoördinator van mijn master, de examencommissie van natuurkunde en de studieadviseur taalwetenschappen, maar het plan is er en ik heb er zin in. Voor ik enthausiast ga vertellen over vakken zoals semantiek en tweedetaalverwerving zal ik even wat achtergrond geven over deze keuze en hoe hij tot stand kwam.
Deze zomer haalde ik mijn bachelors wis- en natuurkunde, maar eigenlijk had ik niet zo’n zin in wat daarna zou komen. Ik wilde in ieder geval niet opnieuw fulltime alleen maar harde betavakken doen, dat werd een beetje saai na vijf jaar. Niet dat ik er spijt van heb, mijn twee bachelors, maar ik ben nu wel even toe aan iets anders. Niet alleen iets anders, maar ook op een andere manier. Mijn bachelors haal ik allebei cum laude, en waarschijnlijk (ik heb het nog niet uitgerekend) eentje zelfs summa cum laude. Jeej voor mijn perfectionisme. Maar eigenlijk: boe. Was dit nou al die stress waard? Twee diploma’s? Ik wil mijn master graag anders doen. Relaxter. Niet zo gefocusd op cijfers, maar juist op dingen leren omdat ik ze wil weten.
Maargoed. Als een echte struisvogel had ik het afgelopen jaar geprobeerd zo min mogelijk stil te staan bij de toekomst. Ik had nogal last van keuzestress: wat zou ik anders moeten dan een master natuurkunde? Want ik ben nu toch zo mooi op dat pad? Ik denk ook niet dat een compleet andere studie of een jaar niet studeren iets voor mij zou zijn. Verder schoten mijn gedachtes nogal veel kanten op: cursus pools? Week naar Frankrijk om de taal beter te leren spreken? Een minor Franse literatuur doen? Of toch een paar informaticavakken? Of misschien iets meer vakken volgen over de grondslagen van de quantummechanica: filosofie, dus veel lezen en schrijven, maar dan wel over mijn eigen vakgebied.
Uiteindelijk heb ik bij de universiteit een traject over studiekeuze gevolgd. Ik deed een interesse- en een persoonlijkheidstest, gevolgd door een gesprek met een loopbaanoriëntatieadviseur (ofzoiets). Dat heeft me echt ontzettend geholpen. Samen bedachten we hoe ik in mijn leven mijn interesses een plaats kan geven – sommige dingen kan ik zelf thuis doen voor de hobby, en over andere dingen is het misschien juist wel leuk om vakken of een cursus te volgen. Tijdens dat gesprek kwam ik er zelf ook achter wat ik het liefste wilde doen met de keuzevrijheid in mijn master: een minor taalwetenschap. Niet iets waar ik in eerste instantie aan gedacht had, maar omdat de vakken wat abstracter zijn dan vakken bij een specifieke taal zoals Frans lijkt het me echt heel gaaf. Ik vind leren leuk en ook interessant, en straks ga ik dus vakken volgen over hoe mensen talen leren.
Anyway, door dit alles heb ik alweer veel meer zin in de laatste paar jaar van mijn studie. Ik blijf wel voornamelijk natuurkundevakken doen (60%), maar hoop het op deze manier wat leuker te maken voor mezelf door variatie en een uitlaatklep voor mijn alfa-kant. Ook hoop ik, door wat minder hard te studeren, meer tijd voor mezelf over te houden naast mijn studie, tijd die ik wil besteden aan bloggen, (frans/engels/duits) lezen, pools leren, kokkerellen en whatever else may interest me.
Ik vind het nog wel een beetje spannend dat ik vanaf morgen vakken volg ‘aan de overkant’. De betafaculteit ligt, als enige, aan de oostzijde van de grootste weg op de campus, en ik ben in mijn 5 jaar als student letterlijk pas 3 keer in de gebouwen van de faculteit letteren geweest. Dat wordt dus een beetje het eerste-schooldag-in-een-nieuwe-klas gevoel morgen. Ik heb er zin in! Oh, en hiermee ga ik dus mijn voornemen om een vak bij een andere faculteit te volgen ook waarmaken :)
Fijn lezen 